Young's Modulus (E) beschrijft trekelasticiteit, of de neiging van een object om langs een as te vervormen wanneer tegengestelde krachten langs die as. Het wordt gedefinieerd als de verhouding tussen trekspanning en trekspanning. Het wordt vaak eenvoudigweg de elastische modulus genoemd.
Belang:
Elastomeren worden veel gebruikt voor geluids-en trillingsbeheersing en zijn meestal gebonden en gecomprimeerd tussen stijve platen. Om de trilling die door het elastomeer wordt overgedragen te voorspellen, is het essentieel om kennis te hebben van de materiaaleigenschappen, zoals de Young's-modulus, de dempingsfactor en de Poisson-verhouding. Modulustests worden gebruikt voor het regelen van de productkwaliteit en voor het bepalen van het effect van chemische of thermische blootstelling op een elastomeer/rubber. Het is het behoud van deze fysische eigenschappen, in plaats van de absolute waarden van de trekspanning, rek of modulus, die significant is.
Meting:
De modulus wordt beschreven als de spanning die nodig is om het monster te verlengen. In elastomeren en rubbers is de spanning niet lineair met spanning. Daarom is de modulus noch een verhouding noch een constante helling, maar geeft hij eerder een punt op de spanningskromme aan.
Resultaten berekenen/Rapportage:
De bulkmodulus is een eigenschap van een materiaal dat de weerstand tegen volumeverandering definieert wanneer het wordt gecomprimeerd. Het kan worden uitgedrukt als:
K = p/ev
Hier is p de hydrostatische druk, ev is de volumetrische stam en K is de bulkmodulus. In de praktijk wordt een positieve volumetrische stam gedefinieerd als een afname van het volume.
Zoals hierboven vermeld, is de reactie niet lineair. Daarom wordt een spanning versus rekcurve uitgezet en wordt de helling van het lineaire gedeelte genomen als de Young's modulus, E. Er bestaan relaties tussen Young's modulus E, de afschuifmodulus G en Poisson's ratio v.
