De hardheid (DH) van een materiaal is de meting van de weerstand tegen permanente inkeping. Het apparaat dat wordt gebruikt voor het testen van rubbermaterialen staat bekend als een durometer. Er zijn twaalf schalen die de hardheid van verschillende materialen bepalen: A, B, C, D, DO, E, M, O, OO, OOO, OOO-S en R. De verschillende schalen zijn van toepassing op materialen met verschillende eigenschappen, d.w.z. De A-schaal is voor zachtere kunststoffen. De schalen vari?ren in waarde van 0 tot 100, waarbij 100 durometers het moeilijkst aangeven. Het standaard testapparaat voor durometers is ontwikkeld door Albert Ferdinand Shore en de resultaten van dit apparaat worden Shore Hardness genoemd.
Belang
Shore Hardheid wordt een belangrijke factor bij het overwegen van welk rubbermateriaal moet worden gekozen bij het omgaan met druk. Dat wil zeggen, de juiste hardheid moet worden gekozen op basis van de druk die in het systeem is gepland.
Hardheidsmeting:
Een durometer meet de diepte van een inkeping in het materiaal die wordt gecre?erd door een bepaalde kracht op een gestandaardiseerde naaivoet. Deze diepte is afhankelijk van de hardheid van het materiaal, de visco-elastische eigenschappen, de vorm van de naaivoet en de duur van de test. ASTM D2240-durometers maken een meting mogelijk van de initi?le hardheid of de inspringende hardheid na een bepaalde periode. De basistest vereist het uitoefenen van de kracht op een consistente manier, zonder schokken, en het meten van de hardheid (diepte van de inkeping). Als een getimede hardheid gewenst is, wordt er gedurende de vereiste tijd kracht uitgeoefend voordat de meting wordt uitgevoerd.
De hardheid (ASTM D2240) van een materiaal wordt bepaald met behulp van een van de twaalf verschillende durometerschalen. De testmethode is gebaseerd op de penetratie van een specifiek type indentor wanneer deze onder gespecificeerde omstandigheden in het materiaal wordt gedwongen. De inspringingshardheid is omgekeerd evenredig met de penetratie en is afhankelijk van de elastische modulus en het visco-elastische gedrag van het materiaal. De geometrie van de indentor en de uitgeoefende kracht be?nvloeden de metingen, zodat er geen eenvoudige relatie bestaat tussen de metingen die zijn verkregen met verschillende soorten durometers of andere instrumenten die worden gebruikt voor het meten van de hardheid. Deze testmethode is een empirische test die voornamelijk bedoeld is voor controledoeleinden. De bepaalde inspringingshardheid is niet gerelateerd aan enige fundamentele eigenschap van het geteste materiaal.
